شب عطش

هفت روز است که زمین را آفریده‏اند . هفت روز است که زمین را شخم می‏زنیم . همه گندم‏های ممنوعه را کاشتیم و جاودانگی نرویید . 
همه دانه‏های پنهان در جیب‏هایمان را کاشتیم و میوه نهال هیچ کدامشان طعم سیب نیمه کاره را نداد . غروب هفتم است . غروبی که فهمیده‏ایم این خاک «موات‏» است و این زمین مرده استعداد رویش هیچ چیز را ندارد . 
امشب، هفتمین شب است . شب نا امیدی از خاک . شب دل بستن به آب! و خبر ساده و کوتاه است: «آب را بسته‏اند!» 

 آنتوان بارا 
اشاره
رود خوني كه از شهيدان كربلا بر صحراي طف جاري شد، فرات حقيقتي گشت كه جرعه نوشان عزت و آزادگي را ازهر مذهب و مسلك و هر دين و آيين به قدر تشنگي سيراب كرد. در اين مسير از نخستين مسيحي حق جويي كه روياروي يزيد در كاخ سبز بر او شوريد تا در عصر ما، كم نيستند مسيحياني چون «جرجي زيدان»، «جرج جرداق» و دهها مسيحي حق جوي ديگر كه حقيقت ناب همه اديان راستين را در «اهل بيت پاك پيامبر(ص)»، در «محراب شهادت علي(ع)» و در «صحراي خونين كربلا» يافته اند و در اين باره آثاري پديد آورده اند.

8 ذي الحجه سال 60 ه. ق؛ يوم الترويه؛ حرکت امام حسين (ع) از مکه به سوي کوفه 
سرانجام حسين (ع) در روز چهارشنبه، مصادف با هشتم ماه ذي الحجه سال شصت از مکه به عزم کوفه حرکت کرد. 
حرکت حسين (ع) درست مصادف با روزي بود که در آن مسلم به شهادت رسيد. ابو جعفر، محمّد بن جرير طبري امامي در کتاب «دلايل الامامة» از ابو محمّد سفيان بن وکيع، از پدرش وکيع، از اعمش از ابو محمّد واقدي و زرارة بن خلج نقل کرده است که گفتند: «قبل از آنکه حسين (ع) بخواهد به سمت عراق حرکت کند، به ديدنش رفتيم و اورا از وضعيت مردم کوفه آگاه کرديم و متذکر شديم که قلب کوفيان با توست. امّا شمشيرشان عليه توست. بنابر اين بهتر آن است که از رفتن به کوفه خودداري کنيد و همين جا بمانيد!»

 به نام خدا 
امامت همچنان كه از کلام خداوند تبارک و تعالی بر مى آيد منصبى است كه به برخى از انبياء، ازجمله ابراهيم((عليه السلام))، اعطا شده است و آن مقام سرپرستى و اداره جامعه است كه در قرآن كريم از آن به ولي نيز تعبير شده است. روشن است كه امامت دراين موارد شأنى اضافه بر شأن نبوت است كه در اثر پايدارى و صبر در مقابل ابتلائات و آزمايش هاى الهى براى آنان حاصل مى شد. همچنان كه درباره ابراهيم((عليه السلام)) آمده است:
و اذا ابتلی ابراهيم ربّه بكلمات فاتمهن قال انى جاعلك للناس اماما ً)سوره بقره ایه 124)
به خاطر آوريد هنگامى كه خداوند، ابراهيم را با وسايل گوناگونى آزمود. و او به خوبى از عهده اين آزمايشها برآمد. خداوند به او فرمود: «من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم!» 

 جلوه هاي رفتاري امام حسين (ع) در عرصه ي مديريت (بخش اول)
يکي از مؤلفه هاي قابل توجّه امام حسين در تعميق و استحکام نهضت، که خود در مديريت اثر بخش حائز اهميت است، ميزان تأثيرگذاري و ثمردهي عملکردهاست. في المثل، يکي از توصيه هاي ولايي امام به «مسلم بن عقيل» (ع) قبل از حرکت آن سفير به کوفه اين بوده است که: منزل متنفذترين شيعيان کوفه را، قرارگاه نهضت قرار دهد. 
مقدمه
يکي از مصاديق عزّت و افتخار و متغير تأثيرگذار در تنظيم و استحکام ساختار روابط انساني و نوسازي جامعه بر اساس الگوي علوى، مديريت مکتبي است.

 عن فاطمة بنت رسول الله صلى الله عليه وسلم قالت خرج علينا رسول الله صلى الله عليه وسلم عشية عرفة فقال إن الله تعالى باهى بكم وغفر لكم عامة ولعلي خاصة وإني رسول الله إليكم غير محاب لقرابتي هذا جبريل يخبرني أن السعيد حق السعيد من أحب عليا في حياته وبعد موته وأن الشقي كل الشقي من أبغض عليا في حياته وبعد موته.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .